Dat het allemaal geen eenheidsworst hoeft te zijn, bewijst dit woonboot-project.
Deze verbouwing “erft met eerbied” en toont dat erfgoed, oudere of verouderde materialen niet per definitie ten dode dienen opgeschreven.

Daar waar voorheen een benepen kajuit een heel schippersgezin moest weten te huisvesten, draait alles nu om het potentieel van het laadruim.
Circulair bouwen ten top!

Na het wegnemen van de afdekluiken werden 14 nieuw gemodelleerde ‘containers’ in de ‘cabriolet’ geplaatst. Deze werden zó geschikt dat een aantal aangename patio’s ontstonden die vanuit de beglaasde leefruimtes als een visuele uitbreiding van de eerder beperkte woonoppervlakte worden ervaren. De grote transparantie vrijwaart een natuurlijke lichtinval; speelse kantelingen geven de “lading” een uitgesproken karakter.
De transformatie van het ruim beantwoordt aan de intenties om voeling met het schip te behouden: enerzijds door de opvatting van de woning als scheepslading en anderzijds door de nadruk op de zichtbaar gehouden geklinknagelde scheepswand.

De sobere vormentaal en minimalistische afwerking der ‘containers’ benadrukken het specifiek historisch kader en laten het tot haar volle recht komen; ze leggen een subtiel verband tussen oud en nieuw.

Het project is zowat een drijvend staalmuseum, met respect voor de industriële archeologie zonder daarbij evenwel voor de nieuwe elementen de hedendaagse mogelijkheden uit de weg te gaan. Zelfs tot in het interieur plooit het staal zich gewillig naar diverse toepassingen – van sanitaire cel tot trappenhuis- binnen een geraffineerd concept.

Normaliter tranen in de winter condensdruppels langs de nauwelijks 5mm stalen boothuid; in de zomer verwarmt de zon het zwart metalen jasje tot zo’n 80°C. Alleen al uit hoofde thermisch comfort dreigde het casco te worden verborgen.

Het vrij van de zijwanden opstellen van de containers, bood niet enkel een oplossing voor de bouwfysische problematiek der bootwanden, doch verenigde ook onmiddellijk de wens om de prachtige textuur der geklinknagelde wand zichtbaar te houden.
Alle containerwanden zijn voorzien van hoogrendementsbeglazing en zo’n 20cm isolatie.
De stalen huid heeft van nature een zeer goede luchtdichtheid.

Het zicht op de scheepswanden houdt de herinnering aan het vorige leven van het schip levendig. De nieuwe elementen passen op een respectvolle en discrete wijze in het historisch kader.

Elektriciteit is een nobele vorm van energie, onmisbaar geworden in ons dagelijks leven.
We wensen huishoudapparatuur met één enkele knop in te schakelen; koelkast en diepvriezer te laten functioneren zonder controle.
Dit lijkt vanzelfsprekend, doch blijkt complex wanneer een aansluiting op het openbaar net niet binnen de mogelijkheden ligt.
Het schip is uitgerust met een fluisterstille generator, waarvan de warmteafgifte wordt gerecupereerd ter productie van het sanitair-warm-water en verwarming: warmte-kracht-koppeling. Om de stille uren te overbruggen is een 12x2V-batterijen-bank voorzien met sinusomvormer.
De mechanische balansventilatie met hoog rendement warmterecuperatie is vraaggestuurd geregeld op basis van klokinstellingen, vocht- en VOC-metingen.

Omdat eilandsystemen (off-grid) niet goedkoop zijn, wordt energiezuinigheid hoog in het vaandel gedragen: standby-verliezen worden gemeden, vaat- en wasmachine zijn van het type “hotfill”, de droogkast zonder muurdoorvoer gebruikt warmtepomptechnologie, alleen spaar- en LED-lampen verzorgen het kunstlicht,…